Mahsun Kırmızıgül’ün Tuhaf ‘Hayat’ı

bu yazı birikim yayınlarının 25.11.2011 tarihli sayfalarından kopya edilmiştir.

Cumhuriyet’in ilk yıllarından ve ilk yönetici elitinden başlamak üzere bugüne dek süregelen ‘ulus-devlet’ inşasının en önemli ayağını Kürt dili ve kültürünün mümkün olduğunca ya görünürden uzaklaştırılması ya da basitçe yok edilmesi oluşturdu. 1925’den 1940’lara kadar aralıksız süren isyanların gösterdiği üzere tek millet ülküsüne en büyük engel olarak duran/kalan Kürt kimliğini zayıflatmak, etkisiz bir unsur kılmak için nüfus değişimlerinden ağır asimilasyon politikalarına her yol denenecekti.[1]

Kıyıya Oturmanın Böylesi

Öyle bir oyundu ki bu; birçok karakter var ama tek kişi oynuyor. Öyle bir oyundu ki bu; birsürü erkek ve iki kızı, bir yetenekli dişi oynuyor. Öyle bir oyundu ki bu; ciddi anlatırsanız basit, kısa kısa anlatırsanız daha da basit olmanız işten bile değil.

Vurdum Duymuyorsunuz

Vurdumduymazlığa yazıyorum. Tanrıçalar ve tanrılar, kendilerini muktedir güç zanneden zavallılar, size yazıyorum.

Duydum ki Bizi Bırakmaya Azmediyorsun

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, ETME.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, ETME.

Ey ay! felek harab olmuş, ziyan olmuş senin için…
Bizi öyle harab, öyle ziyan ediyorsun, ETME.